Blog #7
Alweer een aantal jaren ben ik bezig met de liefde. Niet de liefde van iemand maar DE liefde. Dat wat we allemaal in ons hebben, dat waar we allemaal naar verlangen en vaak ook naar op zoek zijn. Liefde van je partner, van je ouder(s), van je kind(eren), van je huisdier, van je vrienden, van je collega(’s), van die ene vrouw die je elke morgen een fijne dag wenst, gewoon van de mensen in de wereld. Gezien en gehoord worden, dat willen we, naar mijn idee, allemaal.
Ik mag me gelukkig prijzen dat ik het afgelopen jaar, en de aanloop is al jaren ervoor begonnen, de liefde in mezelf heb gevoeld. Meerdere malen heb ik het gevoeld en nu heeft het een basis in me genesteld. Ik ben gelukkig met wie ik ben.
Jaren ben ik op zoek geweest naar liefde. Ik wilde liefde voelen en dacht dat dat alleen mogelijk was door het van een ander te krijgen. Nu weet ik beter en ervaar ik dus anders. Het maakt me een dankbaar mens, ik ben zo blij met wat ik ervaar in mezelf. Zelfs de ‘zoektocht’ naar een liefdespartner is enorm veranderd. Het is geen must meer. Ik zou wel heel leuk vinden om de liefde die ik in me voel, te delen met die super leuke man.
Andere jaren was ik al een paar weken voor Valentijnsdag bezig met het niet hebben van een partner. Mijn humeur zakte naarmate 14 februari naderde. Ook al vind ik het een commercieel ding, toch deed het me iets, werd ik me weer even extra bewust van het ‘alleen’ zijn. Dit jaar was ik er niet mee bezig, merkte niet eens op dat er in de winkels allerlei snuisterijen met rode harten voor de verkoop lagen. Tot afgelopen vrijdag, toen mijn oog viel op een schap waar rood de overtoom voerde. Hij kwam binnen, want wat zou ik graag die ene, meer dan leuke, speciale man verrassen met… ‘Tja, dat ga ik natuurlijk niet zeggen hè, ik houd wel iets voor mezelf (en hem, de voor mij nog onbekende)’
OK, na even wat gemopper in mezelf en het balen dat er weer een Valentijnsdag is waarop ik geen partner heb ‘of hij moet heel snel zijn, hij heeft nog drie dagen om van zijn verstopplek tevoorschijn te komen (hoop doet leven hè’ werd ik weer helder. Ik besefte me dat de liefde die ik graag wil ervaren in mezelf zit, dat het er altijd is. Mijn geluk is niet afhankelijk van hem. Nee, juist niet.
Maar toch knaagt er iets… Ik wil deze dag niet zomaar voorbij laten gaan. Ik wil liefde delen, dat is waar ik erg blij van wordt! En wat is nou het leuke? Met Post.nl kun je ook dit jaar weer je Valentijnspost gratis verzenden als je een smakkerd als postzegel op de enveloppe zet. Natuurlijk wel een smakkerd die is gemaakt met goed zichtbare lippenstift. En nou heb ik een super tof idee, vind ik zelf dan hè!
Hoe gaaf zou het zijn om zoveel mogelijk mensen te verrassen met een leuk kaartje, briefje of wat dan ook. Het allerleukste lijkt me om wild vreemde mensen te verrassen. Dus een willekeurige postcode intypen bij google… kijken welke straat- en plaatsnaam erbij hoort. Een huisnummer achter de straatnaam (wel even checken tot welk nummer er huizen staan in de straat) en als geadresseerde iets in de trant van ‘Zomaar voor jou’ erbij zetten. Gaaf toch?! Ik krijg een enorme glimlach op mijn gezicht als ik denk aan dat die persoon de enveloppe vindt, open maakt en een liefdevolle boodschap leest!
Nu zou ik Anneke niet zijn als ik dit klein zou willen houden. Mijn wens, vanuit de Hartedeeltjes-volgers samen minimaal 1000 mensen verblijden met een kaartje.
Dus…doe je mee? Hoeveel enveloppen ga jij een smakkerd geven?
Mocht je niet graag willen smakken op een enveloppe, dan kun je natuurlijk ook in je woonplaats kaartjes in willekeurige brievenbussen stoppen!
Oh ja, zou leuk zijn als je ergens op het kaartje @hartedeeltjes en #hartedeeltjesdeeltliefde zet!
Let op, de enveloppen mogen alleen as dinsdag 13 februari in de postnl brievenbus worden gestopt en doe dit vóór 17.00 u!